Pazur

Szczepienia psów


Szczepienia zrewolucjonizowały kontrolę nad chorobami zakaźnymi u zwierząt. By stworzyć zwierzęciu możliwość właściwego rozwoju, należy stosować profilaktyczny program szczepień ochronnych. Młode psy są chronione przed wieloma chorobami za pomocą przeciwciał otrzymanych z mlekiem matki, których ilość w pierwszych miesiącach życia gwałtownie maleje - organizm staje się bezbronny. Poziom przeciwciał poszczepiennych słabnie z czasem i zwierzę może ponownie stać się podatne na choroby.

Coroczne kontrole zdrowia oraz szczepienia przypominające zapewniają najlepszą ochronę.

Program szczepień


Proponowane przez nas programy szczepień powinny zapewnić co najmniej dwa szczepienia w odstępie 3-4 tygodni na niektóre bądź wszystkie z następujących chorób: Pv - parwowiroza
D - nosówka
A2 - choroba Rubartha
Pi - kaszel kenelowy
CvK - koronawirusowe zapalenie jelit
L – leptospiroza

Program 1
Wiek psa w tygodniach Kolejne szczepienie Rodzaj użytej szczepionki
8 I Pv, D, A2, Pi, L
12 II Pv, D, A2, Pi, L

Program 2
Wiek psa w tygodniach Kolejne szczepienie Rodzaj użytej szczepionki
6 I Pv, D
10 II Pv, D, A2, Pi, L

Bezpośrednio po szczepieniu, bardzo rzadko, może wystąpić odczyn poszczepienny. Przez jeden lub dwa dni pies może być osowiały. W miejscu podania szczepionki może pojawić się obrzęk. Dostęp do wody, pokarmu, jak również zapewnienie komfortowego odpoczynku są zazwyczaj wystarczające do szybkiego powrotu do zdrowia. Jeśli objawy wydają się bardziej poważne – np. obrzęk obejmuje tkanki miękkie głowy lub szyi, należy skontaktować się z nami w celu uzyskania porady.


Szczepienia przeciwko wściekliźnie


Obowiązek szczepienia psów p. wściekliźnie regulowany jest Ustawą z dnia 11 marca 2004r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. 2004 Nr 69 poz. 625 z późn. zm. ).

I szczepienie Kolejne szczepienie
Powyżej 3 miesiąca życia Nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia


Art. 56 w/w ustawy określa:

Psy powyżej 3 miesiąca życia na obszarze całego kraju (…) podlegają obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie.

Posiadacze psów są obowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3 miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia.

Szczepień psów przeciwko wściekliźnie dokonują lekarze weterynarii świadczący usługi weterynaryjne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.

Psy poddane szczepieniu podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego przez lekarzy weterynarii, o których mowa w ust. 3. Po przeprowadzeniu szczepienia posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie lub dokonuje się wpisu w paszporcie, o którym mowa w art. 24e ust. 2.


Szczepienia dodatkowe - przeciwko boreliozie


*w celu omówienia odpowiedniego programu szczepień dla psa, prosimy o kontakt telefoniczny
Wiek psa w tygodniach
/ pora roku 		Kolejne szczepienie *
>12
/ początek lutego 		I
po 4 tygodniach od pierwszej dawki II

Choroby zakaźne psów objęte programem szczepień


PARWOWIROZA(CPV)

Zakaźna, zaraźliwa choroba atakująca głównie psy młode, może pojawić się u psów dorosłych, w szczególności niezaszczepionych. Jest główną przyczyną padnięć szczeniąt do 6 miesiąca życia. Może powodować zachorowania u kotów.
Objawy: utrata apetytu, wymioty i niekontrolowana biegunka, często z domieszką krwi, silny ból brzucha, znaczne odwodnienie - przebieg gwałtowny.
Źródła zakażenia: wydzieliny i wydaliny chorych zwierząt (kał, wymiociny). Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (miski, kuwety, legowiska), przez kontakt bezpośredni (przyniesione na butach, ubraniu) gryzonie, owady. Suka może przynieść wirusy na sierści, sutkach lub opuszkach.

NOSÓWKA(CDV)

Jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych psów. Zachorowanie może nastąpić u psów w każdym wieku, najczęściej występuje u szczeniąt w wieku 2 – 5 miesięcy. Cechuje się wysoką śmiertelnością i ciężkim przebiegiem.
Objawy: zależnie od postaci choroby obejmują: gorączkę, kaszel, kichanie, wydzielinę z nosa, zapalenie płuc, wymioty, biegunkę. Dodatkowo przy postaci nerwowej pojawiają się niezborność ruchowa, niedowłady, porażenia. Osobną postacią nosówki jest tzw. choroba twardej łapy objawiająca się pogrubieniem opuszek łap i lusterka nosa.
Źródła zakażenia: wydzieliny i wydaliny nosicieli i chorych zwierząt (mocz, ślina, wydzielina z nosa). Zakażenie następuje głównie przez kontakt bezpośredni drogą kropelkową lub pokarmową. Możliwe jest przenoszenie mechaniczne wirusa przez zwierzęta i człowieka.

CHOROBA RUBARTHA (CAV) - zakaźne zapalenie wątroby

Zapalenie wątroby jest chorobą wirusową, zaraźliwą i często śmiertelną. Do zakażenia może dojść w każdym wieku, ale ciężkie przypadki spotyka się głównie u psów starszych.Szczególnie narażone są psy młode i nieszczepione.
Objawy: wysoka gorączka, kaszel, bóle brzucha, biegunka, wymioty oraz krwawe wybroczyny. Powikłaniem choroby Rubartha może być tzw. "niebieskie oko" (białko w oku staje się błękitne).
Źródła zakażenia: Źródłem zakażenia są psy chore i nosiciele. Wirus wydalany jest przez pierwsze dwa tygodnie infekcji wraz z moczem, śliną i kałem. Później do roku czasu - wraz z moczem. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową lub kropelkową. Szczenięta mogą się zarazić poprzez kontakt z zanieczyszczonym obuwiem właściciela.

KASZEL KENELOWY - zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli psów

- Jest to wysoce zaraźliwy, wieloprzyczynowy zespół chorobowy, manifestujący się nieżytem górnych dróg oddechowych i napadowym kaszlem. Pojawia się sezonowo – jesienią, zimą i wiosną. Wśród czynników wymienia się bakterię z rodzaju Bordetella oraz wirusy paragrypy i adenowirus nosówki.
Objawy: gorączka, zapalenie oskrzeli, suchy przewlekły kaszel (nawet kilka tygodni), płatowe zapalenie płuc – duszność, wypływ ropny lub krwisty z nosa.
Źródła zakażenia: Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową głównie w dużych grupach zwierząt - hodowle, wystawy, schroniska. Do zakażenia może dojść także poprzez zanieczyszczone miski, sprzęt pielęgnacyjny, odzież. Źródłem jest wysięk z nosa i wydzielina oskrzelowa wydalana podczas kaszlu i kichania.

LEPTOSPIROZA - choroba Stuttgardzka, choroba Weila, tyfus psi

Leptospiroza jest wysoce zakaźną i zaraźliwą chorobą zwierząt i ludzi. Nosicielami i siewcami zarazków są myszy i szczury, u których objawy kliniczne nie występują.
Objawy: nagła gorączka, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, biegunka, żółtaczka, anemia, zaburzenia czynności nerek, mocznica, ciemnożółty lub brunatny mocz, zapalenie mięśni.
Źródła zakażenia: Do zakażenia najczęściej dochodzi w miejscu otarć i ran skóry lub błon śluzowych przy kontakcie z zakażoną wodą, podczas prac ogrodowych, kąpieli w zakażonej wodzie (zbiorniki stojące), picia wody z zakażonych studni, spożywania zanieczyszczonego pokarmu, bezpośredniego kontaktu z chorymi zwierzętami domowymi. Źródło zakażenia stanowią zwierzęta chore i ozdrowieńcy oraz bezobjawowi nosiciele i długotrwali siewcy. Bakterie wydalane są ze śliną i moczem.